നിനക്കു നൽകാൻ ഒരുഭൂപടം മാത്രം
രചന: ചിറയിൻകീഴ് രാധാകൃഷ്ണൻ
മാരിവില്ലൊളിമന്ത്രകോടിപ്പുടവ
വലിച്ചെറിഞ് വിരഹത്തിൻ
താപാഗ്നിയശ്രുവർഷമായ്
പൊഴിച്ചപ്പോൾ മിത്രമേ ,
നീയൊരഭയ നൗകയായ്
തുഴഞ്ഞെത്തി !
കാളകൂടം കുടിച്ച
മരണക്കൊടുങ്കാറ്റ്
നരകത്തുറുങ്കുകൾ ഭേദിച്ച് ,
സഹസ്രകരങ്ങളും
കരിംകൊക്കുമായ് ഭൂമി
കന്യയെകിടിലം ഞെരിച്ചപ്പോൾ
മിത്രമേ , നീയൊരുകച്ചോല
വിശറിയായ്മാറി !
പേരറിയാത്തൊരദൃശ്യാണുരൂപി
വന്നെന്നഖിലം തുരന്നപ്പോൾ
മിത്രമേ , നീയേഴുഭൂഖണ്ഡങ്ങൾക്കു പ്രജാപതി .
കഷ്ടനഷ്ടങ്ങൾതൻസർപ്പനേത്രങ്ങൾ
അഗ്നിക്കളംവരച്ചതിൽയജ്ഞംചമ
ച്ചപ്പോൾ ഭാരം ചുമക്കുന്ന
ശാപമൃഗങ്ങൾക്ക് –
മിത്രമേ , നീയൊരു
നിയതിതൻവൃക്ഷം .
കണ്ണീരിൻ കനൽകട്ടിലിനോരത്ത്
ചിത്തം തകർന്നുപിടയും
മഷ്യർക്കും
കഷ്ടകാലം തിന്നോരിയിടുന്നൊരു
നായ്ക്കൾക്കുമിത്തിരിയന്നം
കരുതിയ മിത്രമേ നീയൊരു
മിന്നൽപിണറായി മാറി
മർത്ത്യകൂലമാകെയാകുലമായ
പ്പോൾ മിത്രമേ ,
നീയൊരുപേരാലിന്നിതൾനിഴലാ
യി . നീ സ്നേഹത്തിൻ
വിത്തുപകർന്നവൻ ,
ത്യാഗത്തിന്നഗ്നി കടവൻ , നീ ,
കാലത്തിൻ കനി ! – മിത്രമേ നീ
കരുതലിൻ കരുണാനിധി .
തകരപ്പാത്രങ്ങൾപോൽതകരും
മനസ്സിന്നുതാലപ്പൊലി .
നിനക്കുസ്വസ്ഥി ! നിനക്കു നൽകാ
നാകാശപ്പട്ടിൽപ്പൊതി
ഞ്ഞൊരു ഭൂപടം മാത്രം .
